کد مطلب:29084 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:89
مبارزه با این فضای آلوده و بازگرداندن حق به جای خود، دفاع از حقّ مردم است و چه كسی در این تردید دارد كه علی علیه السلام شایسته ترین و با كفایت ترین بود؟ آیا عمر بن خطّاب نگفت كه «وی شایسته ترینِ شما برای هدایت شما بر راه حق است»[1] ؟ پس مردم در گستره حضورشان چه باید بكنند؟ هنگامی كه امام علیه السلام خویش را معرّفی می كند و از شایستگی ها و لیاقت هایش سخن می گوید، در واقع از حقّ ثابت مردم دفاع می كند؛ از حقّ شناخت شایسته ترین و به حاكمیت رساندن صالح ترین فرد. این نكته و امثال آن، راز سخن گفتن علی علیه السلام از خودش را می نمایانَد. به عبارت دیگر، در این موارد، علی بن ابی طالب از «امام علی علیه السلام» سخن می گوید؛ از شایسته ترین انسانی كه باید زمام امور را به دست بگیرد.
هنگامی كه فضایی ناسالم بر جامعه سایه افكنَد و تبلیغات مسموم و مخالف، به ناحق، گروهی از مردم را كنار گذارند و بر گروهی دیگر ستم روا دارند و ناشایستگان بر زمام حكومتْ چنگ زنند و قدرت اداره جامعه را به دست گیرند و شایستگان را كنار گذاشته، از صحنه زندگی دور كنند، گناه آن بر گردن جامعه است؛ چون راه ستم را بازگذاشته و با پیروی از آنان و تكیه كردن به آنان، حقّ خود را ضایع كرده است.